Και σήμερα έχουμε κριτική ενός ακόμα κλασικού βιβλίου.
Όπως διαβάσατε και από τον τίτλο το βιβλίο για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα είναι το Ρωμαίος και Ιουλιέτα.
Βρισκόμαστε στην υπέροχη Βερόνα αρκετά χρόνια πριν, όπου υπάρχει μια διαμάχη μεταξύ Καπουλέτων και Μοντέγων. Ακολουθούμε κυρίως τον Ρωμαίο ο οποίος σε μια γιορτή που έχει οργάνωση ο Καπουλέτος βλέπει την όμορφη κόρη του, την Ιουλιέτα, και την ερωτεύεται. Το ίδιο όμως κάνει και η Ιουλιέτα.
Και κάπως έτσι αρχίζει μια ιστορία με δύο νέους. Πολύ πολύ νέους αν σκεφτεί κανείς ότι η Ιουλιέτα ήταν δεκατεσσάρων ετών (υποθέτω πως και ο Ρωμαίος εκεί κοντά είναι). Από εκεί αρχίζουν οι γάμοι, μια εξορία και πολύ θάνατοι.
Το βιβλίο δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Θεωρώ ότι υπήρχαν πολύ αναίτιοι θάνατοι, ο Ρωμαίος είναι πολύ επιπόλαιος, η Παραμάνα διφορούμενη και δύσκολο να καταλάβεις τι γίνεται με αυτή την γυναίκα. Το μήνυμα όμως του τέλους μου άρεσε πάρα πολύ.
Μέχρι την επόμενη κριτική να θυμάστε ένα πράγμα... Το μίσος έχει μακάβρια αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου