Το πανέμορφο αυτό εξώφυλλο ανήκει στο πρώτο βιβλίο της Τριλογίας της Συνωμοσίας με τίτλο "Εγώ Κι Εσύ" που μόλις πριν κάποιες ώρες τελείωσα. Το πρώτο πράγμα που θέλω να σας πω είναι.... ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΜΕΣΩΣ!
Για αυτό το λόγο αποφάσισα σήμερα να σας γράψω την κριτική μου και να βγάλω από μέσα μου ένα κομμάτι της συναισθηματικής φόρτωσης που νιώθω αυτή την στιγμή που το γράφω (και έχω αφήσει κάποιες ώρες να περάσουν για να είμαι λίγο πιο calm)!
Για αυτό το λόγο αποφάσισα σήμερα να σας γράψω την κριτική μου και να βγάλω από μέσα μου ένα κομμάτι της συναισθηματικής φόρτωσης που νιώθω αυτή την στιγμή που το γράφω (και έχω αφήσει κάποιες ώρες να περάσουν για να είμαι λίγο πιο calm)!
Το βιβλίο ακολουθεί την Έιβερι Γουέστ που ξεκινάει ως ένα απλό κορίτσι με βιολετί μάτια και καταλήγει να είναι το κλειδί μίας προφητείας ή -όπως την ονομάζει ο Κύκλος των Δώδεκα- μιας εντολής. Μέσα σε ελάχιστες μέρες ταξιδεύει από την Αμερική στο Παρίσι, από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη και από την Κωνσταντινούπολη πίσω στο Παρίσι ενώ την καταδιώκει το Τάγμα που απειλεί την ζωή της, την ζωή ενός αγαπημένου της προσώπου και όποιου άλλου μπει εμπόδιο στα σχέδια του.
Και εδώ τελειώνει το NON SPOILER κομμάτι της κριτικής. Για αυτό θέλω να πω και κάτι τελευταίο. Η περίληψη του οπισθόφυλλου είναι παραπλανητική. Έχει όση δράση πιστεύεις ότι θα έχει (ίσως λίγο λιγότερη) αλλά παραπλανεί και το καταλαβαίνεις μόνο όταν φτάσεις στο τέλος και θυμηθείς τα λόγια στο οπισθόφυλλο.
Και εδώ ξεκινάει το SPOILER κομμάτι. Το βιβλίο μέχρι την σελίδα ογδόντα κάτι κυλάει μεν "γρήγορα" αλλά δεν έχει τόση δράση. Η δράση ξεκινάει μετά την απόπειρα δολοφονίας ενάντια της Έιβερι και την αποκάλυψη ότι έχει βιολετί μάτια. Μου άρεσε που είχε δράση αλλά πάνω απ' όλα μου άρεσε που δεν υπήρχε σωστό και λάθος με την μορφή που τα βλέπουμε συνήθως (άσπρο-μαύρο).
Σε αυτό το βιβλίο βλέπεις ότι υπάρχει και το γκρι. Οι χαρακτήρες όπως και εσύ δεν ξέρεις ποιους πρέπει -αν πρέπει- να εμπιστευτείς ποιους όχι. Και κοντά στο τέλος υπήρξε όντως το δίλημμα αν έπρεπε να μιλήσουν για τον Στέλαν και να σώσουν τον Φιτζ ή να μην μιλήσουν για τον Στέλαν και να ρισκάρουν την ζωή του Φιτζ.
Μου άρεσε επίσης που η πρωταγωνίστρια όπως και κάθε φυσιολογικός άνθρωπος δειλιάζει και παρά λίγο να προδώσει τον Στέλαν για να σώσει την μητέρα της. Θαυμάζω στο συγκεκριμένο βιβλίο ότι το γεγονός ότι η Έιβερι βρίσκει τον πατέρα της δεν την κάνει αμέσως να έχει κάποιον να την βοηθήσει αλλά την κάνει να πρέπει να ξεφύγει από ακόμα ένα άτομο. Δεν τον εμπιστεύεται ακόμα γιατί ξέρει πόσο σημαντική είναι για να πραγματοποιηθεί η εντολή. Δεν είναι απλά μία αφελής κοπέλα όπως στην αρχή. Πλέον βλέπει ότι δεν είναι απλά μία χαμένη κόρη που βρέθηκε αλλά μία κόρη που μπορεί να του δώσει εξουσία, δύναμη, κύρος.
Μέχρι σχεδόν το τέλος δεν καταλάβαινα γιατί στο οπισθόφυλλο έλεγε ότι η Έιβερι θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα στον Στέλαν και τον Τζακ. Όταν κατάλαβα τον λόγο... ήταν πλέον αργά. Τέλος θέλω να σχολιάσουμε τον Τζακ. Ένα παιδί που έχει μάθει να υπακούει στους κανόνες έχοντας μόνο τον Φιτζ και τον Άλιστερ Σάξον να τον νοιάζονται και ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που είναι τόσο προσκολλημένος στους κανόνες. Αυτό όμως αλλάζει όπως μας λέει και αυτός όταν αρχίζει να νοιάζεται και για κάποιο άλλο άτομο. Κλείνω με την αγαπημένη μου σκηνή με τον Τζακ Μπίσοπ και την Έιβεριν Γουέστ να ξαπλώνουν στο ίδιο κρεβάτι και τα γεγονότα πριν πέσουν να κοιμηθούν.
Όλοι όσοι έχετε διαβάσει το βιβλίο καταλαβαίνεται ότι στην κριτική μου πάω μία μπρος μία πίσω άλλα αυτό που θέλω να σας πω δεν αλλάζει. Αρκετά καλό βιβλίο. Αξίζει μία προσπάθεια πιστεύω απλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι εφηβική λογοτεχνία και έχει προφανώς στοιχεία από το είδος αυτό.
Αυτή ήταν η σημερινή κριτική. Μέχρι την επόμενη φορά να χαμογελάτε πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου